เมื่อนานมาแล้วเจ้าชายสิงหนวัติกุมารได้พาชาวบ้านแล้วก็ประชาชนของตนออกเดินทางเพื่อเสาะแสวงหาพื้นที่ที่เหมาะสมที่สุดในการตั้งรกรากและสร้างเมืองใหม่แต่เสาะหาไปเท่าไหร่ก็ไม่ถูกอกถูกใจสักทีจนกระทั่งเดินทางมาถึงบริเวณแม่น้ำโขงเจ้าชายสิงหนวัติกุมารบ่ได้พบกับพญานาคจำแลงกายเป็นชายแปลกหน้านุ่งขาวห่มขาวเดินเข้ามาทักทายกับพระองค์
เมื่อพญานาคทราบถึงจุดประสงค์ของเจ้าชายแล้วก็พวกชาวบ้านจึงแสดงตนว่าเป็นพญานาคและยื่นข้อเสนอกับเจ้าชายว่าเขาสามารถบอกที่ตั้งพื้นที่ที่อุดมสมบูรณ์เหมาะแก่การตั้งรกรากให้กับชาวบ้านทั้งหมดได้
แต่ว่ามีข้อแม้ที่จะต้องให้ชาวเมืองจะต้องสัญญากับเขาเพียงข้อเดียวนั่นก็คือเมื่อตั้งเมืองและอยู่อาศัยกันได้แล้วให้ชาวเมืองทั้งหมดรักษาศีลธรรมอย่างเคร่งครัดบุญกุศลให้แก่เขาอย่างสม่ำเสมอ
ซึ่งเจ้าชายสิงหนวัติและประชาชนทุกคนตั้งยินยอมที่จะทำตามข้อเสนอเพียงข้อเดียวของพญานาคพญานาคพญานาคจึงชี้ไปยังพื้นที่รอบทิวเขาริมแม่น้ำกกแล้วบอกว่าเป็นที่ที่เหมาะสมที่สุดสำหรับสร้างเมืองเมื่อบอกแล้วเนี่ยพญานาคตนนั้นก็หายวับจากไปค่ะสายเจ้าชายสิงหนวัติกุมาร
และชาวบ้านก็พากันออกเดินทางมาจนถึงพื้นที่ที่มีพญานาคบอกแล้วช่วยกันสร้างบ้านแปลงเมืองจนสำเร็จโดยมีเจ้าชายสิงหนวัติขึ้นเป็นกษัตริย์องค์แรกพร้อมกับตั้งชื่อเมืองนี้ว่าโยนกนาคพันธุ์สิงหนวัติหรือโยนกนาคนครสิงหพันธ์เพื่อเป็นการให้เกียรติแก่กษัตริย์สิงหนวัติและเผ่าพันธุ์ของพญานาคไปในคราวเดียวกัน
นับตั้งแต่นั้นเมืองโยนก และนับตั้งแต่นั้นเมืองโยนกนาคพันธุ์สิงหนวัติหรือโยนกนครก็เจริญรุ่งเรืองมั่งคั่งสืบต่อจากรุ่นสู่รุ่นจนเวลาผ่านล่วงเลยมาฝาก 450 ปีครับทุกคนเข้าสู่ยุคสมัยของพระยามหาชัยชนะกษัตริย์องค์ที่ 45 ของโยนกนครทำสัญญาของชาวเมืองต่อพญานาคก็เริ่มเลือนลางลงครับ
ผมมาวันนึงชาวบ้านก็ได้ออกไปหาปลาที่แม่น้ำกกหลังหมู่บ้านตามวิธีปกติทั่วไปแต่ถ้าวันนี้เนี่ยแปลกกว่าทุกวัน เพราะชาวบ้านได้จับปลาไหลเผือกมาได้ 1 ตัวซึ่งแปลกประหลาดมากไม่เหมือนกับปลาไหลทั่วไปเพราะมีลำตัวเป็นสีขาวและใหญ่เท่ากับต้นตาลและยาวมากถึง 7 วา
ชาวบ้านจึงได้พากันเอาปลาไหลเผือกวันนี้ไปถวายให้กับเจ้าเมืองเจ้าเมืองก็เลยสั่งเอาปลาไหลเผือกตัวใหญ่ตัวนี้ไปแบ่งแจกจ่ายให้กับชาวบ้านโดยทั่วถึงพวกชาวบ้านก็เลยถ้าปลาไหลเผือกยักษ์แล้วก็ซอยเนื้อแบ่งกันไปกินแต่ถ้าว่ามีหญิงมากชราตาบอดนางนึง
ซึ่งไม่มีลูกหลานจึงไม่มีใครนึกถึงนางและนำเนื้อปลาไหลเผือกไปให้นางกินทำให้มื้อค่ำของวันนั้น ทุกครัวเรือนยกเว้นหญิงมากชราเต็มไปด้วยเนื้อปลาไหลเผือกกินกันจนอิ่มหมีพีมัน แต่ชาวบ้านหารู้ไม่ว่าปลาไหลเผือกที่กินกันอยู่นั้นคือลูกของพญานาคแห่งลุ่มน้ำโขงที่แปลงกายขึ้นมาเที่ยวเล่นบนโลกมนุษย์และในค่ำคืนนั้นเอง
เมื่อพญานาคผู้พ่อรู้ข่าวว่าลูกชายของตนถูกชาวโยนกนครฆ่าตายแถมยังแบ่งเนื้อไปกินกันทั้งเมืองก็โกรธมากตกดึกคืนนั้นพญานาคจึงบันดาลให้เกิดแผ่นดินไหวใหญ่ถึง 2 ครั้งทำให้เมืองโยนกนครเชียงรายราบเป็นหน้ากลองแผ่นดินทรุดตัวลงกลายเป็นหนองน้ำเกือบทั้งเมืองเหลือก็แต่เพียงบ้านของหญิงชราที่ไม่ได้
กินเนื้อปลาไหลเผือกเหมือนคนอื่นกลายเป็นแผ่นดินกลางน้ำที่ชาวบ้านในยุคต่อมาเนี่ยเรียกว่าเกาะแม่หม้ายและเรียกน้องน้ำที่อดีตเคยเป็นเมืองโยนกนครว่าเวียงหนองล่องหรือเวียงหนองหล่มหรือเวียงหนองหล่มจนปัจจุบัน
สนับสนุนเรื่องราวโดย. สล็อต ufabet เว็บตรง